- Һаумы, дуҫҡай! Хәлдәр нисек? -
Һәр байрамды, тыуған көндө
Бер-береңде маҡтай-маҡтай,
Ситтән берәү ҡарап әйтер:
Бер-береңдең хәлен белеп,
Инде көндәрҙең бер(е)һендә
Эштән китһәң, шулай була –
Шун(ы)һы ҡыҙыҡ: ваҡыт үткәс
Төлкө кеүек күҙ ҙә йоммай
- Эх, дуҫҡайҙар! Һеҙгә әйтәм:
Мират РЫҪҠОЛОВ, Мотай ауылы.