ИРЕНӘ АСЫУЛАНҒАН...

Көндәрҙән бер көндө ҡатын ауырып түшәккә ятҡас, иренә теге ҡумта тураһында һөйләргә була. Ире шкафтан алып килә лә, асып ҡарай. Унда ул бәйләнгән ике ҡурсаҡ һәм байтаҡ ҡына аҡса ятҡанын күрә.

- Был нимә ул? – иренең аптырауының сиге булмай.

- Беҙҙең туй алдынан өләсәйем миңә үҙенең бәхетле ғаилә тормошоноң серен асты. “Әгәр ҙә иреңә асыуың килһә, бер ҡасан да уның менән бәхәсләшмә лә, әрләшмә лә, ә ҡулыңа энә һәм еп ал да,  ҡурсаҡ бәйлә”, - тине.

Был хаҡта ишеткән ирҙең күңеле тулып, күҙенә йәш тула: ҡумта ла бит ике генә ҡурсаҡ ята.

- Ә был аҡса ҡайҙан? – тип һорай.

- Мин уларҙы ҡурсаҡтарҙы һатып йыйҙым, - тип яуап бирә ҡатын...

Лена АБДРАХМАНОВА тәржемәһе.