Талғын ғына ҡарҙар яуһын әле

Хәйерле көн, дуҫтар! Барығыҙға ла - иҫәнлек-һаулыҡ, тыныслыҡ – именлек, аяҙ күк йөҙө, ғаиләрегеҙгә муллыҡ - бәрәкәт! Ҡыштың һуңғы көндәре... ошо миҙгелдә генә бар тирә-яҡ аҡлыҡ, сафлыҡ менән ҡаплана. Рәхәтләнеп һалҡын һауа менән һулайһың. Ниндәйҙер мәлгә тормоштоң, кешеләрҙең уҫаллығы онотола. Хас ғәмһеҙ бала саҡтағы кеүек рәхәтлеккә сумаһың... Был миҙгелде туҡтатып буламы икән!? Ошондай гүзәллекте, сафлыҡты барыһына ла бүләк итәһе килә, күрмәй ҡалмағыҙ - оҙаҡламай иреп ағып китер ҙә, ысынбаррлыҡты дәлилләгән сүп-сар ҡалҡыр, ә уның араһында наҙлы умырзая башын ҡалҡытыр, ана шул сәскәләрҙе күрә белеү мөһим тормошта...