Йәннәт - әсәйҙәрҙең аяҡ аҫтында

Был әйтемде барыбыҙ ҙа ишеткәне бар. Ислам динендә әсәйҙәргә оло ихтирам күрһәтелә. Ҡөрьән Кәримдә уларға төшкән ауыр вазифалар тураһында иҫ киткес йомшаҡ, наҙлы һүҙҙәр менән телгә алына.

Ҡатын-ҡыҙҙың ғаиләләге төп бурысы - балалар тәрбиәләп үҫтереү, Ҡөрьәнде аңлатыу, уларҙы юғары иманлы, әҙәпле итеү, сөнки балалар күпселек ваҡытын әсә янында үткәрә, беренсе тәрбиәне, өгөт-нәсихәтте, әҙәп өлгөләрен унан ала.

Әсә хаҡы бик ҙур. Уны тейешенсә үтәмәү, әсәйеңдең күңелен ҡалдырыу - бик ҡурҡыныс эш.

Изге “Ҡөрьән” әсәйгә генә түгел, атай кешегә лә изгелекле, ихтирамлы мөнәсәбәттә булырға өйрәтә. Хоҙай Тәғәлә уларҙың хаҡын Үҙе менән бер дәрәжәгә ҡуя.

Мөхәммәт пәйғәмбәрҙән (с.ғ.с) берәү ата-әсә хаҡы тураһында аңлатып биреүен һораған. “Атайыңа “атайым!” тип кенә өндәш, – тигән пәйғәмбәребеҙ. - Бергә йөрөгәндә ул алданыраҡ барһын. Атаһы менән әсәһенә ҡарата изге мөнәсәбәттә булғандар алдында йәннәттең ике ҡапҡаһы ла асып ҡуйылыр”.

Аллаһ Тәғәлә Ҡөрьәндә былай ти: “Ата-әсәгеҙ берәй ярамаған эш ҡылһа ла, ҡаты бәрелмәгеҙ, бәлки йомшаҡ һүҙ менән генә ул эштең килешмәгәнен әйтегеҙ, ата-әсәңә түбәнселек менән буйһоноп, һәр ваҡыт рәхмәт уҡып тороғоҙ”.

Атай-әсәйең яҡшы кешеләр булһа ла, яман кешеләр булһа ла, уларҙы ысын күңелдән һөй - шулай тип өйрәтә дин. Уларҙың күҙенән юғалып, билдәһеҙ ерҙәрҙә оҙаҡ йөрөмә. Айырым торһаң, даими рәүештә барып хәлдәрен бел, йомоштарын үтә, саҡырып ҡунаҡ ит. Атай-әсәйең йөрөй алмаҫлыҡ хәлгә килһә лә, һис бер ауырһынма. Хатта ата-әсәң һине яратмаһа ла, үҙең ҡараңғы сырай күрһәтмә. Гүр эйәһе булһалар, һәр саҡ уларға доға ҡылып тор. Бына шулай тәрбиә итһәң генә, уларҙың хаҡын еренә еткереп үтәгән булырһың.