Ай ҡыҙы Зөһрә

Зөһрәнең атаһы үгәй әсә алып ҡайта. Үгәй әсәй ҡыҙҙы яратмай, эшләтә лә эшләтә. "Мискәгә һыу тултыр. Тултырмаһаң, өйгә индермәйем!" - ти ул. Зөһрә төнгә саҡлы һыу ташый, ә мискә тулмай ҙа тулмай икән. Үгәй әсә мискәне тишкән икән. Ҡыҙ, хәле бөтөп, йығыла һәм илай-илай айға ялбара: "Ай, ал мине үҙеңә", - ти. Ай нурын һуҙа ла уны үҙенә ала. Зөһрә әле лә көйәнтә менән айҙа тора.

(Башҡорт халыҡ легендаһы)