Әнғәм Атнабаевтың ошо шиғырын күптәр яттан беләлер кеүек...

ҠАПҠА ТӨБӨНДӘ

Ауыл өҫтөн тынлыҡ ҡаплағас,

Ҡарт-ҡоролар ятып йоҡлағас,

Йөрөүселәр бөткәс күҙ атып,

Егет килде ҡыҙын оҙатып.

Туҡтанылар ҡапҡа төбөндә,

Ҡыҙ ашыҡҡан булды өйөнә;

Егет уны ҡыҫтап туҡтатты,

Йылы һүҙҙәр әйтеп йыуатты.

Тотоп алды уның биленән...

Ҡайнар һүҙҙәр, ҡайнар ирендәр...

"Абау, мөхәббәтһеҙ, кит бынан!"-

Тигән булды ҡыҙый, тик һаман

Егетенә нығыраҡ һыйынды.

Ай нурына донъя ҡойондо.

һүҙҙәр бөтмәй йөрәк түрендә,

Улар һаман ҡапҡа төбөндә.

Ҡыҙы тағы китте үҙгәреп -

Хәтерләне әсә һүҙҙәрен.

Инәм, тиеп тағы уҡталды,

"Аҙға ғына" тағы туҡталды;

Улар һүҙҙе тағы яңыртты,

Ул арала инде таң атты.

Ҡабатлана шулай көн һайын

Йәшлек тигән нәмә, моғайын,

Йоҡоһоҙ һәм айлы төн менән

Башланалыр ҡапҡа төбөнән.

Читайте нас:

Редакция һайлауы

Шулай уҡ уҡығыҙ