Ҡатынығыҙҙың ҡайғылы мәлендә лә, шатлыҡлы ваҡытында ла гел янында булығыҙ, уны ихлас күңелдән яратығыҙ.
Хәләл ефетегеҙҙе төрлө зиннәт менән биҙәргә ынтылмағыҙ, ә изге, мәрхәмәтле күңелен ҡатырмай һаҡлағыҙ. Шул саҡта йортоғоҙҙа ырыҫ-бәрәкәт булыр.
Ҡатынығыҙға донъя һәм дин ҡанундарын өйрәтегеҙ. Тура юлдан йөрөүенә һәр ваҡыт булышлыҡ ҡылығыҙ. Аң-зиһенен яҡты, рухын сәләмәт тотоу өсөн тырышығыҙ.
Гелән шәфҡәтле, асыҡ йөҙлө булығыҙ. Ҡатынығыҙҙың ихлас мөхәббәтенә хыянат итмәгеҙ. Үҙегеҙгә булған хөрмәтен юҡҡа сығармағыҙ.
🔸 Ҡатынығыҙҙы көсө етмәҫлек эш менән ыҙалатмағыҙ. Золом ҡылмағыҙ, ҡул күтәрмәгеҙ.
🔸 Һәр ваҡыт сабыр, миһырбанлы булығыҙ. Ҡатынығыҙҙы асыу һәм көс менән түгел, шәфҡәтлелек менән еңегеҙ.
🔸 Бәғзе ҡатындарҙың алдаҡсы, хәйләкәр, мәкерле булыуының төп сәбәбе ирендәлер. Шуға иң тәүҙә үҙегеҙ яҡшы булығыҙ, ошо өлгөлә ғаилә ағзаларын тәрбиәләгеҙ. Ир һәйбәт икән – ҡатын яҡшы.
Ризаитдин Фәхретдиндең нәсихәттәренән.