Атайым әсәйҙән генә ҡурҡа

Бәләкәй малай – атаһына:
– Һин айыуҙан ҡурҡаһыңмы?
– Юҡ, улым, ҡурҡмайым.
– Ә арыҫландан?
– Юҡ.
– Ә пистолетлы бандиттан?
– Ҡурҡмайым.
Малай бер аҙ уйланып тора ла:
– Улайһа, һин тик әсәйҙән генә ҡурҡаһың булып сыға инде, – тип ҡуя.

Яңы саҡ ҡәләм тирбәтә башлаған яҙыусы – ҡәләмдәшенә:

- Ҡара әле, яңы повесыма ниндәй исем ҡушайым икән?

- Унда ҡурай тураһында һүҙ бармы?

- Юҡ.

- Ә ҡымыҙ?

- Юҡ.

- Улайһа, “Ҡурайһыҙ һәм ҡымыҙһыҙ” тип ата ла ҡуй.