Ҡосаҡлайым!
Ел-ямғырҙан, ҡазаларҙан
Ышыҡлайым.
Һөйлә әле хәлдәреңде,
Еңеләйер,
Доғаларым баш осоңа
Сатыр йәйер.
Һөйләмәһәң, һөйләмә, тик
Бул янымда,
Һинең өсөн борсолоуым
Аң-ҡанымда.
Бәхетһеҙмен тимә, балам, –
Сәләмәтһең!
Яҡындарың бар яныңда –
Һин кәрәкһең!
Ҡара әле, был донъялар
Ниндәй матур!
Күрһәң ошо матурлыҡты,
Дәртең ҡайтыр.
Бер ҡосаҡлап яратайым
Әле, балам...
Имен йөрө! Һиңә бәхет
Теләп ҡалам.
Фирүзә Абдуллина.