Берәү ишек шаҡый...Һин кем тигәс,
Байлыҡ тиеп миңә өндәште.
Байлыҡ - көнлөк... Ныҡлап төшөрөп ҡуйҙым
Ишектәге бикле келәне.
Индермәнем...Хәләл түгел,
Килешмәй ул һәр бер кешегә.
Дүрт аяҡта тәгәрләгән тормош
Уйламаҫтан бер көн кителә.
...Елҡапҡанан кемдер атлап уҙҙы,
Танып ҡалдым ап-аҡ эҙенән.
Бәхет тиеп үҙен таныштырҙы
Күҙен алмай минең күҙемдән.
Үҙ һүҙемде әйттем... Бәхет бит ул -
Таш аҫтында була, тәрәндә.
Булғанынан риза... Мин шуныһын
Һаҡлап йөрөтәм йөрәк тирәмдә.
Күп тапҡырҙар күңел ишектәрен
Шаҡып ҡараманы кем генә.
Ә бер көндө ишек тупһаһына-
Һаулыҡ баҫты хәлде белергә.
Иң ҡәҙерле, яҡын ҡунаҡ итеп
Урын бирҙем түрҙән үҙенә.
Ҙур байлығым һин ул тигән инем,
Бәхет килде тәҙрә төбөмә.
Һаулыҡ — терәк... Шунан айырылмайыҡ,
Бөгөнгөһө беҙгә иң ҡиммәт.
Ғүмер биргән атай-әсәйҙәргә
Тыуҙырғаны өсөн мең рәхмәт!
Динар Хайруллин.