Балам юлға сыға. Өйөрөлөп,
Бер алдына сығам, бер артына,
(Кескәй саҡтарылай ҡосаҡларға,
Үпәс итергә лә гел тартынам).
Быуа йырылыр ҙа күҙҙәремдән
Йәшем ағыр төҫлө субыр-субыр,
Аҡ юл теләп, доға ҡабатлайым
Ауыҙ эстәренән шыбыр - шыбыр.
Өтәләнеп, һаман биштәренә
Берен алып, тағы бер(е)һен һалам,
Гелән генә бергә йәшәп булмай,
Яҙылмаған ҡанун — мин ни ҡылам?
Итәктәрҙән төшһә, балаларҙы
Алыҫ-алыҫ юлға оҙатабыҙ,
Көтөк була-була көндәр һанап,
Ҡайтыуҙарын көтөп йән атабыҙ.
Имен генә йөрө, йәме, балам,
Бер алдыңа ҡара, бер артыңа.
...Юлың изге булыр, күрәһеңме,
Ҡояш ҡалҡып килә тау артынан.
Флүрә Маликова.